Kızılderililer Türk Olmasın

**PaTRoN** Yaş : 51 Nerden : sakarya Lakap : kaptan

------Kızılderililer Türk Olmasın

------Kızılderililer şu yeryüzündeki en asil milletlerden biridir. Özgürlüğe düşkün oluş, doğa sevgisi, mertlik… diye giden bir sürü güzel huy (seciye, haslet) bu halkta toplanmıştır.

------Kızılderililer üzerine yapılan sayısız araştırma, biz Türkleri de yakından ilgilendiren sonuçlar ortaya koymuştur. İki halk arasında öyle derin bir bağ; öyle çok ortak nokta vardır ki, şaşarsınız. Misal Dede Korkut’ta geçen 'Deli Dumrul' hikâyesinin bir benzeri Kızılderililerde 'Deli At' olarak karşımıza çıkmaktadır. 'Deli' lakabının iki halkta da 'gözünü budaktan sakınmayan, er kişi' anlamında kullanılması ise üzerinde durulması gereken bir başka ortak yandır. Zira “Yiğidin iyisine deli derler.” diyen bir Şeyh Edebali vardır karşımızda.

------Kızılderililerin dini inançları üzerine yapılan saha araştırmalarında, Türklerin 'Gök Tanrı' inancına çok benzeyen bir din inancına sahip oldukları görülmüştür. Bugün Türkiye’de unutulmakla birlikte Türkistan’da hâlâ görülen, yerleşim biriminin merkezi noktasına uzun bir sırık dikme; sırığın etrafında ayin yapma; şaman (kam) dansı; akan suyun kutsal sayılması; kurt, kartal, at gibi hayvanların sevilmesi; ölülerin tepelik yerlere gömülmesi; ay ve güneş tutulmalarında gökyüzüne silah (ok, kurşun vs.) atılması; ölen kişinin ruhunun gökyüzüne yükseldiğine inanılması; kötü ruhlardan korunmak için tılsım taşınması (kurt dişi, kartal tüyü, nazar boncuğu vs.) gibi uygulamalar en belirgin ortak özellikler olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu arada Türklerin, İslam öncesi dönemdeki Gök Tanrı (Kök Tengri) inancını Şamanizm olarak adlandıranlar olsa da; ortaya çıkan tarihsel bulgular, Şamanizm inancını, Gök Tanrı inancının Maniheizm, Budizm vs. dinlerin etkisi ile bozulmuş hali olarak kabul eden tarih bilginlerinin görüşlerinin daha tutarlı olduğunu göstermiştir.

------Bildiğiniz gibi Türkler, 12 Hayvanlı Türk Takvimi adı verilen bir takvim çeşidi kullanmışlardır. Takvim on iki ay yerine, on iki yıl olarak düzenlenmiş ve bu yıllar da sıçgan (sıçan, keme), ud (sığır), pars, tavışkan (tavşan), lu (balık, nek), yılan, yund (at), koyun, biçin (maymun), toğuk (tavuk), it (köpek), tonguz (domuz) olarak adlandırılmıştır. Yine burada Türkler ile Kızılderililer arasındaki ilginç benzerliklerden biri daha karşımıza çıkmaktadır. O da, Kızılderililerin de 12 hayvanlı takvimi kullanmalarıdır.

------Türklerde ve Kızılderililerde kız ve erkek çocuklarına ad koyarken ayinle ilgili belli uygulamalar göze çarpar. Ad koyma bir nevi dini tören gibi kabul edilir. Misal Dede Korkut’taki Boğaç Han hikâyesinde ayrıntılı biçimde anlatılan; çocuğun, adını hak etmesiyle ilgili uygulama iki toplumda da tıpatıp aynıdır. Yine iki toplum da, çocukları için yaygın olarak hayvan ve bitki adlarını (Şahin, Ceylan, Lale, vs.) kullanır. Hatta iki halkın kabile ve boy adlarında bile büyük benzerlikler vardır. Misal Türklerin Kumanlarına karşılık, Kızılderililerin Kumançileri (Komançi) vardır. Bizim Avarlarımız (Apar) onlarda Apaçiler olarak karşımıza çıkmaktadır. Şu (Su) Türklerine çağrışım yapan Siular onların büyük kabilelerinden birinin adıdır. Ya Mete Han’ın babası Mukan Kağan ile sinema filmini izlediğiniz Mohikanların adlarındaki benzerliğe ne demeli? Sahi iki halkta da bir nevi hastalık halini almış olan at tutkusu bile birçok şeyi açıklamıyor mu?

------Türklerle Kızılderililer arasındaki benzerlikler o kadar çoktur ki, bunlar saymakla bitmez cancağızlar. Bey (han, reis) seçimi, kurultay (istişare) geleneği, yeni doğan bebeklerin beşik kertmesi yapılması, toplantılarda beyin hanımının da hazır bulunması, verilen sözün şeref kabul edilmesi, konuksever olmaları, çadırlarda yaşamaları, müzik aletlerinin aynı oluşu, ok ve yayı iyi kullanmaları, kilim desenlerindeki benzerlikler… diye giden misallere bakınca, aklınıza "Kızılderililer, Türk olmasın?" diye bir soru takılmıştır mutlaka. Ama bana sorarsanız, Kızılderililerle bizim aramızdaki en önemli ortak özellik özgürlük hissidir. Zaten bu yüzdendir ki, 1700’lü yıllarda sayıları Avrupa nüfusuna eşit bir topluluk iken, Avrupalı sömürgecilere boyun eğmedikleri için soykırıma tabi tutulmuşlar ve bugün nerede ise yok olmakla karşı karşıya kalmışlardır. Beyaz (!) Avrupalı, hiçbir zaman köleleştiremedikleri bu insanlar karşısında aczini itiraf edercesine otomobillerine Mustang (masteng) adını koymuşlardır. Mustang’in anlamına gelince, Kızılderililerin, rüzgâr kanatlı atlarına verdikleri addır ve Avrupalılar, üzerinde uzun saçlı binicileri olduğu halde rüzgâr gibi süzülen bu uzun yeleli atları uzun yıllar imrenerek izlemişlerdir. Beyaz Avrupalı, geliştirdiği en ölümcül savaş aletlerinden birine Apache (apaçi) adını verirken, belki de topla tüfekle bile hakkından gelemediği; sadece ok ve yay kullanan bu savaşçı halk karşısında şapka çıkarıyordur. Yüreğine sinen korku ile yüzleşmek veya Apache efsanesini kazanca dönüştürmek gibi bir niyet taşımıyorsa tabi ki. Ne diyelim, insanın alacası içindedir. Hele bir de söz konusu (mevzubahis)