NAN MADOL (12. Yüzyıl Caroline Adaları)
Micronesia'nın Caroline Adaları'ndadır.
Kısa bir zamana kadar Ponape olarak bilinen Pohnpei, Caroline Adaları içinde son derece güzel bir volkanik adadır. Pasifik Okyanusu'nda Ekvator ve Yengeç dönencesi arasında dağılmış 2000'in üzerinde micronesia adasından biri olan Pohnpei, ortalama 337 kilometrekarelik bir alana sahiptir ve yaklaşık 25 bin kişinin evidir. Volkanik manzarası ve yılda 838 santimetreyi bulan yağmurların yağdığı iklimiyle beslenmiş bitki örtüsünün haricinde birçok doğal güzelliği bulunan ada, sıra dışı bir yerleşim yeri olan Nan Madol'un bulunduğu yer olarak ünlüdür. Kanallarla birleşen yüzlerce küçük, yapay adalardan oluşan Nan Madol'a Pasifik'in Venedik'i denir. Uzak geçmişte, büyük olasılıkla 12'nci yüzyılda Saudeleurlar adı verilen bir hanedanlık, bu adalar üzerinde binalar inşa etmeye başlamış. Yapılarda Pohnpei'de tuhaf altıgen sütunlar halinde doğal olarak bulunan siyah bazalt taşı kullanılmış. Nan Madol'u inşa edenler bu taşları sadece kırmadan ve büyük miktarlarda taşımakta değil, ustaca kullanmakta da yetenekliymişler. Yapay adaların, bazalt sütunların dış katmanlarından yapılan 9.1 metre yüksekliğinde duvarları bulunmaktadır. Bu duvarlar yine siyah bazalttan yapılan binaları koruyordu. Kalıntılar gösteriyor ki, bu topluluk için dini törenler hayata önemli bir parçasıydı. Kazılarda, ev hayatıyla ilgili kanıtlar yetersiz olsa da, tapınak, mezar ve yönetim merkezi olduğu sanılan tüm yapılar ortaya çıkarıldı.
Burada bir fırtına tanrısına tapılırdı (şiddetli yağmurların yağdığı düşünülürse şaşırtıcı değil) ve kutsal havuzlarda çeşitli deniz canlıları beslenirdi. Bir törende kutsal yılanbalığı kullanıldığı ve pişirilmiş kaplumbağa ile beslendiği söylenir. Nan Dovvas bölgesinde özenle hazırlanmış mezarlar bulunurdu. Burada yüksek duvarlarla korunan dört mozole vardı ve bu bölge görülebilecek en büyük ayakta kalan yapıdır. Birçok bina asıl yüksekliklerine dair bilgi veremeyecek kadar yıpranmış durumdadır. Nan Madol’un yapımının 300 yıl aldığı sanılıyor. Ağır bazalt sütunlar Pohnpei'deki bir ocaktan, sahilin güneydoğu kıyısındaki bölgeye taşınırdı (su taşımacılığından mümkün olduğunca yararlandıkları sanılıyor). Micronesia adalarında hiç metal kaynağı bulunmadığı için, kayaların kesilip şekillendirilmesi, metal aletlerin yardımı olmadan gerçekleştirilmiş. Bir dönemde Saudeleurlar saf dışı edilmiş. Tam olarak ne olduğu bilinmiyor ama efsane bunda fırtına tanrısının parmağı olduğunu söylüyor ve Nan Madol’un güneydoğudaki başka bir adada yaşayan Kosraeliler tarafından işgal edildiğine dair bir söylenti var. Avrupalılar ve Amerikalılar 19'uncu yüzyılda bölgeyi keşfe çıktığı sırada Nan Madol terk edilmişti. Bugün ayakta kalan binaları gezmek için bir bot turu düzenlemek hiç de zor olmasa bile, ada sakinlerinin bir kısmı buranın hayaletli olduğuna inanıyor.
Micronesia'nın Caroline Adaları'ndadır.
Kısa bir zamana kadar Ponape olarak bilinen Pohnpei, Caroline Adaları içinde son derece güzel bir volkanik adadır. Pasifik Okyanusu'nda Ekvator ve Yengeç dönencesi arasında dağılmış 2000'in üzerinde micronesia adasından biri olan Pohnpei, ortalama 337 kilometrekarelik bir alana sahiptir ve yaklaşık 25 bin kişinin evidir. Volkanik manzarası ve yılda 838 santimetreyi bulan yağmurların yağdığı iklimiyle beslenmiş bitki örtüsünün haricinde birçok doğal güzelliği bulunan ada, sıra dışı bir yerleşim yeri olan Nan Madol'un bulunduğu yer olarak ünlüdür. Kanallarla birleşen yüzlerce küçük, yapay adalardan oluşan Nan Madol'a Pasifik'in Venedik'i denir. Uzak geçmişte, büyük olasılıkla 12'nci yüzyılda Saudeleurlar adı verilen bir hanedanlık, bu adalar üzerinde binalar inşa etmeye başlamış. Yapılarda Pohnpei'de tuhaf altıgen sütunlar halinde doğal olarak bulunan siyah bazalt taşı kullanılmış. Nan Madol'u inşa edenler bu taşları sadece kırmadan ve büyük miktarlarda taşımakta değil, ustaca kullanmakta da yetenekliymişler. Yapay adaların, bazalt sütunların dış katmanlarından yapılan 9.1 metre yüksekliğinde duvarları bulunmaktadır. Bu duvarlar yine siyah bazalttan yapılan binaları koruyordu. Kalıntılar gösteriyor ki, bu topluluk için dini törenler hayata önemli bir parçasıydı. Kazılarda, ev hayatıyla ilgili kanıtlar yetersiz olsa da, tapınak, mezar ve yönetim merkezi olduğu sanılan tüm yapılar ortaya çıkarıldı.
Burada bir fırtına tanrısına tapılırdı (şiddetli yağmurların yağdığı düşünülürse şaşırtıcı değil) ve kutsal havuzlarda çeşitli deniz canlıları beslenirdi. Bir törende kutsal yılanbalığı kullanıldığı ve pişirilmiş kaplumbağa ile beslendiği söylenir. Nan Dovvas bölgesinde özenle hazırlanmış mezarlar bulunurdu. Burada yüksek duvarlarla korunan dört mozole vardı ve bu bölge görülebilecek en büyük ayakta kalan yapıdır. Birçok bina asıl yüksekliklerine dair bilgi veremeyecek kadar yıpranmış durumdadır. Nan Madol’un yapımının 300 yıl aldığı sanılıyor. Ağır bazalt sütunlar Pohnpei'deki bir ocaktan, sahilin güneydoğu kıyısındaki bölgeye taşınırdı (su taşımacılığından mümkün olduğunca yararlandıkları sanılıyor). Micronesia adalarında hiç metal kaynağı bulunmadığı için, kayaların kesilip şekillendirilmesi, metal aletlerin yardımı olmadan gerçekleştirilmiş. Bir dönemde Saudeleurlar saf dışı edilmiş. Tam olarak ne olduğu bilinmiyor ama efsane bunda fırtına tanrısının parmağı olduğunu söylüyor ve Nan Madol’un güneydoğudaki başka bir adada yaşayan Kosraeliler tarafından işgal edildiğine dair bir söylenti var. Avrupalılar ve Amerikalılar 19'uncu yüzyılda bölgeyi keşfe çıktığı sırada Nan Madol terk edilmişti. Bugün ayakta kalan binaları gezmek için bir bot turu düzenlemek hiç de zor olmasa bile, ada sakinlerinin bir kısmı buranın hayaletli olduğuna inanıyor.
Anasayfa
Nerden
Lakap
Konu: NAN MADOL (12. Yüzyıl Caroline Adaları) 
Salı Ara. 07, 2010 3:42 am